...یک مهدکودک در غزه
به یاد کودکان غزه
دلواپس ھجرت شن‌ھای بیابانم
در پشت بوته خارھای بی کینه
زمین خسته از ھزاران درد است
در انفجار شکست انسانیت
گاھی دور می شود تلالوی ناب قطره ھای باران
ولی وا می ماند در بسته‌ھای تاریخی ظلم و ستم
و زمین چه معصومانه تکرار می کند
.... قداست خاکیش را
شک نکن التیام زخم کھنه‌ی این زمین
.....انسان است
حرف خواھم زد به رویای سر به مھر آن کودک
و مرا خاموش خواھد کرد این تاریکی کافر
که در دستان رو به امید بچگانه
بھایی می دھد به اندازه‌ی خون یک خانه
آرامش را گدایی می کند و تبسم را آرزو
!!!.... آی آدمیان چرا در خواب شدید
... باور کنید حادثه ای سنگین است
درد بی درمان انسان بودن ............!؟؟؟
(فاطمه حسن زاده لاریجانی)
با تشکر از راهنمایی‌های استاد سیدمحمدرضامیری
